Poema

Mortadja di tamanhu di mortu
Caxon di djangada
Véu ku grinalda di gostu di Noiba
Pudin di Noiba na sentu

Batukadêra na mê di sala
Ta finka tornu
Ta poi xabeta

Mas tenpu é di lutu
Festa la riba
Xhoru li baxu
Uns tristis
Otus contentis

Pa kê?
Obi!...
Odja!...
Fika kaladu
Si bu kre vive filiz

Kaça ka na céu
ka na terra
É kombersu
Di homi basófu


Mas tenpu
É di lutu
Festa la riba
Xhoru
Li baxu

Mundu é si ki deos faze´l
Uns ku denti korrenti na boca
Otus falan
Falati

Alguns ku kabelu
Finu
Pretu
Ponta pa riba
Penteadu ku penti
Mó di dongoli

Otus koitadu
Ki nem kapode vive
Ki nem Kapodi morre

Ka nu perde tenpu
Ku tenpu perdedu
Raskon de kasa nó di kaminhu
Karrera´l burru é ti pé di çubida

Di odju
Pa Oredja ten kuatu
Dedu
Ken ki kobi tudo tódja

Si homi ka manda
Mudjer kê kulpadu
Si Noiba ka virgen
Noibo kê tolu

Mas pa ké
Mi kê mi!
Storia é sempre kel mé
Badiu brabu ku n´xhada na mó
Ki Kore renki ti fiu di kutelu
kabri pêdi na kabeça padja

Mundu é si ki Deos faze´l
festa la riba, xhoru li baxu
Uns tristi otus contentis
Uns pôde
Otus kapode
Di odju
Pa Oredja ten kuatu dedu
Ken ki kobi tudo tódja

Raul da Graça Paris